نویسندگی انتقال و رساندن نوعی دیدگاه یا پیام از طریق نوشتن به مخاطب است.کار نویسنده انتقال این پیام از راه نوشتن است. او یک هنرمند است چرا که کسی است که خوب حس می کند، خوب می اندیشد و خوب می نویسد.

حوزه کار نویسنده بسیار گسترده است. نویسنده آثار خلاقانه ای مانند رمان ها، داستان های کوتاه، کتاب های کودک، نمایشنامه ها و اشعار را می آفریند. او همچنین گاهی مقالات خاص برای روزنامه ها و مجلات و مطالب غیر داستانی مانند بیوگرافی ها و کتای هاب آموزشی و مطالبی برای رسانه، رادیو و تلویزیون می نویسد.

یکی از ابزار اصلی کمک کننده برای یک نویسنده خوب شدن، خواندن و مطالعه کردن است. مطالعه کتاب های مختلف ایرانی و خارجی، به خصوص آثار نویسندگان بزرک دنیا ، در ایجاد ایده و شکل دهی تفکر نویسنده بسیار موثر است.

نویسندگی از تنهاترین مشاغل جهان محسوب می شود. بنابراین نویسنده باید کارکردن در تنهایی را دوست داشته  باشد. گاهی نویسنده قبل از شروع کار نوشتن کتاب یا مقاله با ناشر، مجله، روزنامه و… قرارداد می بندد. بنابراین او باید وقت شناس بوده و سفارشات خود را به موقع انجام و تحویل دهد. نظم و انضباط نیز از ضرورت های این شغل است به قول اسکار وایلد می‌گوید که نویسندگی، ۱۰ درصدش نبوغ است، ۹۰ درصدش نظم و انضباط. داشتن پشتکار، تمرین و کسب تجربه در نویسندگی بسیار مهم است به طوری که برخی از نویسندگان برجسته و مشهور دنیا، هنوز ساعات زیادی از روز خود را با نوشتن سپری می کنند.

نویسنده معمولا در جلسات مربوط به معرفی اثر خود و نقد و بررسی آن شرکت می کند. در نتیجه باید انتقادپذیر بوده و گوش شنوایی داشته باشد. از آنجا که بسیاری از ایده ها و موضوعات اولیه کتابها و مقالات، برگرفته از بطن جامعه، زندگی و مشکلات مردم است، نویسنده باید روانشناس و مردم شناس خوبی بوده و از طریق ارتباط با افراد جامعه با زندگی، علایق، نظرات و مشکلات آنها آشنا شود. به عبارتی نویسنده باید صدای مردم جامعه خودش باشد. بسته به نوع حوزه کاری، نویسنده باید اطلاعات تخصصی کافی مرتبط داشته باشد.

کار نویسنده برای گذراندن زندگی و امرار معاش کافی نیست. در واقع به دلیل کم بودن درآمد نویسندگی، بسیاری از نویسندگان برای کسب درآمد کارهای دیگری غیر از نویسندگی نیز انجام می دهند، که این امر ضربه بزرگی به نویسندگی حرفه ای وارد کرده و باعث افت کیفیت نوشته ها می شود. عدم حمایت نهادهای دولتی از نویسندگان و پایین بودن تیراژ کتاب ها ( به دلیل فرهنگ کتابخوانی ضعیف در بین مردم کشور)، از عوامل مهم پایین بودن درآمد نویسندگان می باشند.

چون کار نویسنده مستقل می باشد، ساعات کاری او نیز متغیر و در اختیار خودش است. البته باید طوری برنامه ریزی کند که کارها و سفارشات خود را به موقع نوشته و آماده کند. 

وظایف نویسنده

• انتخاب موضوع بر مبنای نیاز جامعه، علاقه خود یا نوع سفارش مشتری

• شکل دهی ایده ها، موضوعات و نقش ها

• بدست آوردن اطلاعات اولیه لازم از طریق مطالعه کتابها، جستجو در اینترنت و یا مصاحبه های فردی

• نوشتن کتاب یا مقاله

• ارائه نسخه اولیه به ناشر

• تجدید نظر در کار خود ( اغلب چندین بار) در صورت لزوم پس از گرفتن بازخوردها

• شرکت در جلسات نقد و بررسی آثار خود و پاسخگو بودن در قبال منتقدان

• اطلاع از قوانین مرتبط مانند کپی رایت و رعایت کردن آنها

12 مرحله برای شروع نویسندگی

۱- آنچه باعث حواس‌پرتی می‌شود را از خود دور کنید.
قبل از اینکه شروع به نوشتن کنید، هر گونه حواس‌پرتی را از ذهن خود دور کنید. اگر لازم است به اتاق آرامی بروید، تلفن خود را خاموش کنید، خود را با لپ‌تاپ‌تان در کمد زندانی کنید! حواس‌پرتی یکی از موانع بزرگ در نوشتن است. افرادی که برای نوشتن وقت نمی‌گذارند، هرگز قادر به نوشتن نیستند.

۲- به آنچه می‌خواهید بنویسید فکر کنید.
آن‌چه را می‌خواهید بنویسید به دقت در ذهن خود تصور کنید. ایده‌ی خوبی برای عنوان، موضوع و نکته‌ای که می‌خواهید به آن برسید، داشته باشید. قبل از آن‌که چیزی بنویسید، به موضوعی که می‌خواهید بنویسید فکر کنید.

۳- به چه کسی می‌خواهید بنویسید.
دریابید مخاطب شما کیست. کارآفرینان، کارمندان، مادران، نوجوانان، مردان میان‌سال، کسی که شما را دوست دارد، یا شخصی کاملا متفاوت؟ قبل از هر چیزی این موضوع را مشخص کنید.

۴- طوفان فکری برای ایده‌های خود ایجاد کنید.
اکنون می‌توانید شروع به نوشتن کنید. یک خودکار و تکه‌ای کاغذ بردارید یا کامپیوتر خود را روشن کنید و شروع کنید. من معمولا تعداد زیادی از نکات و جمله‌هایی که به ذهنم می‌رسد و می‌دانم که می‌خواهم از آن‌ها استفاده کنم را یادداشت می‌کنم. وقتی تعدادی از آنها را نوشتید، این مرحله را به پایان رسانده‌اید.

۵- زیپ مغزتان را باز کنید و هر چه به ذهن‌تان می‌رسد را بنویسید.
اگر هنوز دست به کار نشده‌اید، لپ‌تاپ و ورد را باز کنید. حال از نکاتی که در مرحله‌ی قبل یادداشت کردید و نکاتی که در هر لحظه به ذهن‌تان می‌رسد استفاده کنید، هر چه که به ذهن‌تان می‌رسد را یادداشت کنید. اجازه دهید ذهن‌تان سر‌ریز شود و کلمات خودشان را در نوشته‌تان جا دهند.

۶- سعی نکنید زیبا‌سازی کنید-فقط بنویسید!
این کار را تا زمانی که نوشتن‌تان تمام شود انجام دهید. سعی نکنید جملات را زیبا کنید یا اشتباهات نگارشی را اصلاح کنید. این موضوع تنها باعث می‌شود که سرعت‌تان کم شود و جلوی جاری شدن ذهن را می‌گیرد. رمز به انجام رساندن کارها در همین است. افراد زیادی منحرف می‌شوند و دست از کار می‌کشند تا همه چیز را به بهترین شکل در بیاورند. این کار را نکنید!

۷- حالا می‌توانید زیباسازی کنید.
اگر تا به اینجا مراحل را به درستی انجام داده باشید، می‌توانید آن‌چه را نوشته‌اید اصلاح کنید تا بهتر به نظر برسد. نوشته را به آرامی بخوانید. ببینید جملاتی که نوشته‌اید تا چه اندازه روان هستند. کلمات تکراری را تغییر دهید، هر جا که نیاز به مکث است ویرگول بگذارید و اشتباهات را اصلاح کنید.

۸- جمله را به خوبی آغاز کنید.
جملات بعدی مغز شما را منفجر می‌کنند! این طرز نوشتن توجه و علاقه‌ی دیگران را جلب می‌کند که در ادامه چه می‌خواهد گفته شود. اطمینان حاصل کنید که در بازنویسی از جملات آغازین خوبی استفاده می‌کنید. اگر مقدمه و جمله آغازین خسته‌کننده‌ای داشته باشید، کسی مایل به خواندن نوشته‌ی شما نخواهد بود!

۹- از غلط یاب استفاده کنید.
اگر چه غلط یاب سیستم شما ممکن است تمام اشتباهات را اصلاح نکند، اما راه مؤثر و آسانی برای پیدا کردن اشتباهات املایی در نوشته است.

۱۰- از یک دوست بخواهید نوشته‌تان را ویرایش کند.
با توجه به اینکه غلط یاب نمی‌تواند تمامی اشکالات را پیدا کند، ضروری است که شخص دیگری به نوشته‌تان نگاهی بیاندازد. ممکن است نوشته‌ی خود را بارها بخوانیم و بگوییم چه چیز خوبی نوشته‌ایم؛ اما نگاه بی‌طرفانه دیگران، بازخوردی به ما می‌دهد که به اصلاح اشتباهاتمان کمک زیادی می‌کند.

۱۱- تغییرات لازم را انجام دهید.
به آن‌چه ویراستار می‌گوید توجه کنید و برای بار آخر به نوشته‌ی خود نگاهی بیاندازید. اگر فکر می‌کنید نظر شخص دیگر درست است، به آن گوش دهید. اگر نظراتش را به دقت در نظر گرفتید اما با برخی از آنها مخالف هستید، نوشته را همان‌طور که خودتان می‌خواهید نگه دارید.

با توجه به همه این‌ها، این نوشته‌ی شماست و شمایید که می‌دانید چه می‌خواهید بگویید. تنها به یاد داشته باشید یک ویرایش‌گر خوب برای کمک به شما آماده است، پس دقت کنید که با هر آن‌چه که او می‌گوید مخالفت نکنید.

۱۲- نوشته‌تان را منتشر کنید.
حالا زمان آن رسیده که نوشته‌تان را منتشر کنید. اگر تمام مراحل را به دقت انجام داده باشید، باید برای به اشتراک گذاشتن نوشته‌ی فوق‌العاده‌ی خود با دنیا هیجان‌زده باشید. از کار خود لذت ببرید و بگذارید دیگران ببینند چه چیزی را با تلاش خلق کرده‌اید. نوشته‌ای که به اشتراک شده می‌شود و مورد تقدیر و ستایش قرار می‌گیرد برای هر نویسنده‌ای یک موفقیت محسوب می‌شود.

بعد از پشت سر گذاشتن این مراحل و شروع نویسندگی لازم است نکاتی را راجع به نویسندگی بدانید. نکاتی که در حین ساده بودن به شما کمک میکند در امر نویسندگی پیشرفت کنید و با کمک آنها بتوانید همچون یک نویسنده فکر کرده و خلاقیت خود را در نگارش بهینه سازی کنید.

1- مطالعه آثار بزرگان
هانتر تامپسون به رونویسی کردن از رمان های ارنست همینگوی معروف بود. او این کار را فقط برای شناختن و فرا گرفتن واژه ها انجام می داد. او از روی رمان های "خورشید هم طلوع می کند" و" وداع با اسلحه" همینگوی یک دور کامل نوشت به امید اینکه بتواند معرفت و بینش بت ادبی خود را بیش از پیش درک کند.

2- همه چیز را با دقت مشاهده کنید
مارینا کیگان، نویسنده جوان و درخشانی بود که درست پنج روز پس از فارغ التحصیلی اش از دانشگاه ییل با نمره عالی، به شکل غم انگیزی درگذشت. آخرین نوشته وی در ییل دیلی نیوز با نام "دربرابر تنهایی"، در یک هفته پس از انتشارش بیش از 1 میلیون بار مورد بازدید قرار گرفت. با بررسی عمر کوتاه زندگی حرفه ای او شاید بتوان گفت که کیگان استاد هنر مشاهده بوده است. هنری که بزرگترین سرمایه یک نویسنده است. وی در درخواست خود برای حضور در کلاس نگارش به شیوه اول شخص دانشگاه ییل، نوشت:
"حدود سه سال پیش شروع به نوشتن یک فهرست کردم. این فهرست ابتدا در یک دفترچه یادداشت نوشته می شد اما اندک اندک به یکی از صفحات همیشه باز واژه پرداز رایانه شخصی ام بدل شد. من نام این لیست را فهرست چیزهای جالب گذاشتم و قبول دارم که اندک اندک، تکمیل روزانه این فهرست به یکی از عادت های همیشگی من بدل شد.
من ، همه جا و همه وقت از کلاس گرفته تا کتابخانه و پیش از رفتن به رختخواب، در قطار ، هر چیزی که به نظرم جالب می آمد را به لیست اضافه می کردم. حرکت دست های خدمتکار، چشمان راننده تاکسی، و همه چیزهای عجیب و غریبی که مشاهده می کردم و می شد در وصف آن عبارتی نوشت را در این لیست می آوردم. کار به جایی رسید که در حال حاضر 32 صفحه کامل که خطوطش تک فاصله ای هستند(یعنی فاصله بین خطوط در پردازشگر واژگان به اندازه یک اسپیس است) از چیزهایی که برای من جلب بوده اند دارم."

3- رویا پردازی های روزانه
رویا پردازی شاید عادت چندان پسندیده ای نباشد اما می تواند شما را در پیوند خوردن با احساسات و افکارتان یاری رساند. رویاپردازی منبع تمامی نوشته های خوب (و بد ) است. بی جهت نبود که جوآن دیدین تعمقاتش را اینگونه بیان می کند که : آیا جز این است که تنها با رویا پردازی و نوشتن می توانم به اندیشه هایم دست پیدا کنم؟

4- نوشتن از تجربه های واقعی شخصی
گابریل گارسیا مارکز در مصاحبه ای با پاریس ریویو، بر اساس تجربه های شخصی خود به نویسندگان جوان توصیه کرد، آنچه را که می دانند بنویسند:
"اگر از من بخواهید که توصیه ای به نویسندگان جوان بکنم، من به آنها می گویم که آن چیزی را بنویسند که زمانی برای خودشان اتفاق افتاده، همیشه به راحتی می توان تشخیص داد که متن یک نویسنده برخاسته از تجربیات شخصی اوست یا آنچه از دیگران شنیده یا خوانده. وی می افزاید: همیشه از این نکته متحیرم که مرا به خاطر تخیلات قوی ام تشویق می کنند، در حالیکه به واقع تمامی آثار من پایه ای در واقعیت دارند. مشکل اینجاست که واقعیت های حوزه کارائیب، بیشتر شبیه تخیلات رام نشدنی است.

5- نوشتن اولین اولویت شما باشد
هنری میلر در ده فرمان برای نوشتن خود آورده است: نویسنده جدی باید هنر و حرفه خود را بالاتر از هر چیزی قرار دهد. میلر توصیه می کند: اول از هر کاری بنویسید. نقاشی کردن، گوش دادن به موسیقی، وقت گذرانی با دوستان، سینما رفتن و همه کارهای دیگر باید در اولویت های بعدی نوشتن قرار بگیرند.

6- منبع الهام بخش خلاقه خود را (در هر جا که ممکن است) بیابید
گرترود استین، درباره فرایند نوشتن می گوید: حس خلاقانه نوشتن خواهد آمد، البته اگر وجود داشته باشد و شما اجازه صادر کنید.
اما برای اینکه حس نوشتن بیاید، باید یک منبع الهام بخش خلاقانه برای خود پیدا کرده و مرتبا به آن رجوع کنید. استین می گوید، بهترین ایده کارهایش زمانی به ذهنش رسید که در حین رانندگی به گاوی کنار جاده خیره شد. او تنها 30 دقیقه در روز می نوشت و مابقی وقت خود را در اطراف مزارع رانندگی می کرد و هر گاه گاو متفاوتی پیدا می کرد ، به آن خیره می شد تا ایده خلاقانه ای مناسب روحیاتش به ذهنش خطور کند.

7- آنچه را انتخاب کرده اید بپذیرید
آیا دوست دارید مانند یک نویسنده زندگی کنید؟ عالیه! اما مطمئنید که مجذوب یک مدل ایده آلیستی از زندگی نویسندگی نشده اید که هیچ تطابقی با واقعیت ندارد؟ مارگارت آتوود در گاردین نوشته است:
"برای نویسنده شدن، احتمالا نیاز به یک فرهنگنامه جامع، یک کتاب دستور زبان ابتدایی و البته چسبیدن به واقعیت دارید!. این آخری یعنی اینکه: هیچ چیز مجانی نیست. نویسندگی کار و حرفه شماست. در عین حال نوعی قمار است. شما هرگز حقوق بازنشستگی دریافت نخواهید کرد شاید سایر مردم اندکی به شما کمک کنند اما در کل باید روی پای خودتان بایستید. هیچ کس مجبورتان نکرده که نویسنده باشید. خودتان نویسندگی را انتخاب کرده اید ،پس ناله و شکایت نکنید.

8- گوشه ای دنج برای تنهایی بیابید.
زادی اسمیت در قوانینی برای نویسندگان نوشته : از گروه ها و جمعیت ها دوری کنید. حضور این افراد در کنار شما هرگز منجر به ارتقای سبک نگارش تان نمی شود.
اسمیت خصوصا تاکید می کند : مکانی که برای نوشتن انتخاب می کنید باید دنج و خلوت باشد. هنگام نوشتن از زمان و فضای خود محافظت کنید. همه را از نوشته های خود دور نگه دارید حتی اگر عزیز ترین کسانتان باشند.

9- خودتان را روانکاوی کنید
اگر هنوز برای نوشتن مطالب خود گیج هستید و یا اصلا مطمئن نیستید که برای نوشتن به اندازه کافی در زندگی خود تجربه کسب کرده اید بهتر است اندکی حافظه خود را مرور کنید. فلانری اوکانر این قانون را اینگونه بیان می کند: هر کسی که از دوران کودکی جان سالم به دربرده ، به حد کافی اطلاعاتی از زندگی کسب کرده که بتواند تا آخر عمر درباره شان بنویسد.

10- جمله کلیدی یا ایده اصلی را روی هوا بزنید
به محض اینکه ایده یا تکلیف بزرگ نوشتن در مقابلتان قرار گرفت تا آن را به واژه تبدیل کنید، به راحتی در دامنه تعهد نگارش آن غرق خواهید شد. اما در تمامی آثار بزرگ داستانی و غیر داستانی، یک اتفاق ثابت همواره رخ داده است. همیشه یک ایده، یک جمله یا یک پاراگراف است که باید در لحظه مناسب جلوی دیدگان نویسنده قرار بگیرد.
آنا لموت در کتاب پرنده با پرنده ، که مجوعه نصیحت هایی است درباره زندگی و نوشتن، می نویسد: نویسندگان باید یاید بگیرند که پروژه های خود را همچون گام های آغازین نوزاد به پیش ببرند. نویسنده کتاب مواهب سفر کردن می نویسد:
برادر بزرگم تلاش می کرد تا گزارشی را درباره پرندگان بنویسند که سه ماه برای آن وقت داشت و فردا روز تحویل دادن آن بود. ما همه دور هم در اتاق نشیمن جمع شده بودیم و او روی میز آشپزخانه نشسته بود در حالیکه اطرافش را کاغذ های سفید، خودکارهای جورواجور و کتاب های بازنشده ای درباره پرندگان احاطه کرده و او بهت زده از وظیفه سنگین نوشتن گزارش نزدیک بود از شدت ناراحتی گریه کند. سپس پدرم در کنار او نشست، به آرامی دست روی شانه هایش نهاد گفت: پرنده با پرنده رفیق، فقط اینطور فکر کن که پرنده با پرنده است.

11- تنها با خودتان رقابت کنید
ویلیام فاکنر که هنرمند را "موجودی رانده شده توسط شیاطین" می داند، همیشه از کار خود ناراضی بود. اگرچه نارضایتی تا حدودی اجتناب ناپذیر است، اما اگر دست از مقایسه کردن کارهایتان با آثار دیگران بردارید، اندکی جلوی این حس گرفته می شود.
فاکنر در سال 1956 در مصاحبه ای با پاریس ریویو گفت: نویسندگان هرگز نباید از کاری که انجام داده اند راضی باشند. نوشته ها هرگز به آن خوبی که باید باشند از کار در نمی آیند. خود را با مقایسه کردن های بیهوده با پیشینیان و معاصرانتان عذاب ندهید. فقط سعی کنید از خودتان بهتر باشید.

12- فقط انجامش بدهید.
استفان کینگ درباره اینکه چگونه می توان نویسنده نیرومندی شد، دو نکته دارد، و تقریبا تمام حرفهای بالا به همین جا ختم می شود: زیاد بخوانید و زیاد بنویسید. من هیچ راهی به جز این دو بلد نیستم، هیچ میانبری وجود ندارد.

13- و این کار را با لذت انجام دهید
جویس کارول اوتس، در قوانین شماره یک تا ده خود برای نویسنده خوب شدن (که از طریق توئیتر منتشر شده) می نویسد: با قلب خود و از سر عشق بنویسید.
 

منابع:

کار نویسنده چیست؟

13 راه برای نویسندگی

12 قدم برای تقویت مهارت نویسندگی